Leestijd minuten

‘Ik verkoop niet graag,’ zei de verkoper: een inspirerend verhaal voor jonge ondernemers

Mijn buurmeisje, een tiener met grote ambities, had het plan opgevat om een eigen zaak te beginnen. ‘Ik ga sneakers verkopen via een eigen website,’ zei ze op de buurtbarbecue tegen mij.

Tips jonge ondernemers

Ik, die al ondernemer is sinds hij van de moedermelk af is, kon niets anders dan bewondering opbrengen: ‘Chapeau! Dat is nogal een project!’

Maar een andere ik, een meer kritische ik, kon het niet laten om de volgende vraag te stellen: ‘Hoe ga je ervoor zorgen dat jouw doelgroep jou vindt?’

‘Daar hoef ik niets voor te doen,’ verkondigde ze uit volle borst, ‘goede sneakers verkopen zichzelf!’

Ach, de heerlijke onschuld van de jeugd, het doet mijn hart opwellen van emotie! Hebben die jongelui al eens gehoord van SEAe-mailmarketinginbound marketingWooCommerce of zoekmachineoptimalisatie?

‘Geen enkel product verkoopt zichzelf,’ vertelde ik het meisje met vriendelijkheid en wijsheid in mijn stem.

En opeens voelde ik mij slecht. Ik bespeurde een zuur gevoel dat mij treurig stemde. Een gevoel van verraad trok door mij heen. Ik had spijt van mijn woorden.

Naar wie ik verraad had gepleegd? Naar mijzelf. Beter gezegd: een jongere versie van mijzelf. Ik ben nu inmiddels 55 jaar en al twintig jaar eigenaar van een communicatiebureau in Antwerpen. Ooit was ik echter jong en onervaren, maar wél vol ambities. Ik was oftewel precies zoals mijn buurmeisje.

Mijn passie voor de marketing en mijn grote droom voor een eigen bedrijf begonnen in 1985 in de Kempen, mijn geboortegrond. Ik had het boek Ne dites pas à ma mère que je suis dans la publicité, elle me croit pianiste dans un bordel van Jacques Sègula gelezen. Het boek was grappig, dat was het eerste aspect waarmee ik familie en vrienden tot in den treure lastig viel. Maar ook gaf het boek inzicht in de zotte publiciteitswereld uit het midden van de jaren zeventig, met daarin verwerkt een paar saillante details over beroemde persoonlijkheden.

Vanaf dat moment was ik overtuigd om te gaan werken in de reclame. Mijn moeder zei dat ik maar een fatsoenlijk vak moest gaan leren. Ik drong aan, zij zwichtte.

De weg naar marketingsucces was er eentje van trial-and-error, van flaters en hoogtepunten. Als een ware reiziger op het beginspoor van zijn leven maakte ik vele tussenstops: ik werkte als barman, kok, buitenwipper, galeriehouder, organisator van videoshows en verkoper van levensverzekeringen en drukwerk. Ten slotte kon ik (eindelijk!) aan de slag gaan als accountmanager in reclamebureaus in Gent en Brussel.

Ik bevond mij op het juiste spoor, dat voelde ik. De jaren gingen voorbij terwijl ik mijn weg vond in het Gentse en het Brusselse. De wens om mijn eigen zotte marketingbedrijf te hebben bleef al die tijd borrelen.

In 1995 zette ik een eerste stap om die droom te verwezenlijken. Een fotograaf, videomonteur, binnenhuisarchitect, webdesigner, rekruteerder, modeontwerper, productontwikkelaar, standenbouwer, grafisch designer en communicatiespecialist (ik!) richtten in Antwerpen het samenwerkingsverband Zirkus op. We waren persoonlijkheden met een hoek af en grootse plannen. We vormden samen één netwerk: er was een gedeelde Belgacom Centrex-centrale, een gezamenlijke koffiemachine, een tuin die voor allen open stond. Dit was coworking lang voor het woord ‘coworking’ uitgevonden was.

Doch na vele vruchtrijke jaren waren velen van ons toe aan nieuwe uitdagingen en het zotte clubje van weleer ging uiteen. Mijn volgende stap was het oprichten van Motionmill. Ik had als visie om de ontluikende markt van video op het internet te betreden in een tijd dat de bandbreedte daar eigenlijk nog niet klaar voor was. Na de intrede van copywriter Dirk Verbeeck begonnen we bedrijven te voorzien van content en hun te helpen groeien via het internet. De dwaasheid van de Zirkus-jaren maakte plaats voor structuur en orde.

Ik kan mij goed herinneren dat ik rond 2010 of 2011 sprak met de eigenaar van een Antwerpse schoenenwinkel. De man had zich door een ander online bureau in laten fluisteren dat hij een website met webshop van ettelijke tienduizenden euro’s nodig had. Ik deed hem een ander voorstel: we beginnen met een basiswebsite van ongeveer tweeduizend euro en bouwen de functionaliteiten uit naarmate de jaren vorderen.

De man keek mij verwonderd aan en zei: ‘Jij bent een ongewone verkoper.’

Die opmerking deed mij een ogenblik nadenken. Ik had het tot dan toe nooit beseft, maar ik ben inderdaad een ongewone verkoper. Ik geloof dat als het jouw oprechte doel is om mensen te helpen middels jouw vakkundigheid, je niet je best hoeft te doen om iemand iets te verkopen. Je hoeft geen trucs of geniepigheden toe te passen. Wanneer jouw doel oprecht is zal je immers altijd en overal (in persoonlijke gesprekken maar ook op jouw website) jouw kennis willen delen. Gratis en zonder voorwaarden.

Voor mij staat kennis delen gelijk aan verkopen: de ontvanger van de informatie zal mijn vakkundigheid weten te duiden en zelf aangeven dat hij mijn hulp nodig heeft. Omdat hij tegen die tijd al weet dat mijn kennis van mijn vak ver reikt, zal mijn prijs minder doorslaggevend zijn dan in een standaard verkoopproces.

Ik antwoordde de schoenenman dan ook: ‘Ik verkoop niet graag.’

Wat mij aantrok (en nog steeds aantrekt) in de wereld van marketing en communicatie is het creatieve facet, de scheppende kracht: klanten kloppen bij mij aan omdat ze willen dat ik hen help groeien. En dat doe ik zo goed ik kan. Ik zet daarvoor traditionele middelen in (denk aan brochures en reclameposters), maar ook moderne technieken (SEA, SEO, webshops en de hele santenkraam).

Mijn punt is: ik heb nooit in de marketing willen stappen om er rijk van te worden. Ik wilde mijn onrustige brein een gezonde uitlaatklep geven om mijn creativiteit te kanaliseren. Het gaf (en geeft) mij een kick om een klant te helpen groeien, zowel in kwaliteit als kwantiteit.

Ik herhaal het: wanneer je dit doet zullen mensen jou vanzelf als een expert in jouw vak gaan zien en bij jou aankloppen wanneer ze hulp nodig hebben.

Misschien ben ik wel geen verkoper, misschien ben ik een helper?

Natuurlijk moeten mensen jouw hulpvaardige adviezen wel weten te vinden. Dus je moet wel zeker jouw best doen om gehoord te worden. Daarom pas ik met Motionmill een mix van inbound marketing, SEA en e-mailmarketing toe om mijn gospel te verkondigen. Maar het verschil met traditioneel verkopen is dat ik geen promo-acties hoef te bedenken, geen aanbiedingen, geen gekkigheid. Ik deel mijn kennis en dat is genoeg.

Dit alles besefte ik terwijl ik oog in oog met mijn buurmeisje stond bij de buurtbarbecue. Ik slikte het zure gevoel door en corrigeerde mijn eerdere woorden. In plaats van te spreken als een oude man sprak ik zoals ik dat dertig jaar geleden gedaan zou hebben: ‘Ik weet zeker dat je zal slagen. Als je je best maar doet.’

Ik had beseft dat het meisje in de basis gelijk heeft: een goed product of een goede dienst verkoopt inderdaad zichzelf.

Daarom zeg ik hierbij tegen alle jonge ondernemers: durf te geloven in jouw plan, streef die ambities na, ook al sputteren oude kerels zoals ik tegen wanneer ze jouw ideeën horen. Jaag je dromen na, ren richting de horizon.

Maar ik wil je één klein dingetje vragen: luister soms, héél soms, naar die oudjes die almaar praten over hun levenservaring. Want soms kan je er (het is cliché maar waar!) echt nog wel iets van leren.

Ik wens je het allerbeste toe.

Deel dit bericht

Wij delen graag onze kennis met je.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je ontvangt 1 keer in de twee weken een leerzame, mooie, grappige, gelukkig makende mail.

Naam(Vereist)
* verplichte velden
Privacy(Vereist)
Hidden
Segment
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
motionmill logo 2024 wit

Jouw referentie voor webdesign in Antwerpen. We zijn experts in WordPress. Je website is de belangrijkste bouwsteen voor je online communicatie. Wij creëren je branding, ontwikkelen je website en zorgen er ten slotte voor dat je website gevonden wordt dankzij online marketing.

Motionmill